Anlar Mısın? Şiiri - Büşra Nisa Kaya

İnsan baharı bekler sonbaharda
Yağmurla birlikte akıtır tüm acıları
Mevsimler geçer uzun uzun seyreder limanında derin mavileri kalbim

Sen oldun hep başkası yalan
Hala çok seviyorum desem anlar mıydın beni?
Masmavi gökleri seninle izlemek istiyorum desem anlar mısın?
Karşımda o güzel gözlerine bakarak anlatmak isterdim hayatımı
Anlar mısın sevgilim?

Döner misin bana yine öyle pervasızca
Yeniden doğarcasına ?
Ayrılık vakti gelince aşk tadında öpücükler verir misin yine?
Kalpsiz romantiğim yine benimle olur musun?

Resmini gördüm dün yine alevlendi bakışların eskisi gibi
Geldin karşımda dikildin bir şey ister gibi
Şarkı sözleri yabancılaştı canım içi sevgilim

Bulabildin mi peki benden uzakta mutluluğu
Yıllanan gözyaşlarım şahit çok istedim
Yaralarını sarabildin mi başka bedenlerle
Merak ediyorum sevgilim sevebildin mi?

Eviniz sizi içine sığdırmayacak diyordu şair
Sanki sen varken sığıyormuşuz gibi
Varlığının verdiği acıyı unuttum
Yokluğun ölüm gibi sen bunu anlayabildin mi ki?

Kâh baharı kah ferahlığı bekledin hep
Kapının ardında seni beklediler de sen açmadın kapını
Neydi bize sebep sen miydin ben miydim?

Anlamazsın bilirim
Gelseydim eğer bırakırdın yine
Gözlerin affet der gibi uğurlardı yine
Biz korkakların ölümü hep böyle mi olur?

Sorma sensiz ne haldeyim
Uykularda buluşuyorum her gün seninle
Vazgeçmeden usanmadan bakıyorum tekrar tekrar sana
Öyle diniyor benim için keder

Anladım dönüş yok
Elimizden duadan başka ne geldi ki bizim
Çığlık çığlığaydık kimse duymadı
Biz duyduk hep birbirimizi ama yetişemedik

Hep başkalarının yollarında kaybettik birbirimizi
Korkakça sevdik saçlarını değil gözyaşlarını örttüm üstüme
Geçmiyor geçmez bu yara tükettik bizi

Yirmi iki yaşındayım bir yirmi iki daha görür müyüm bilmiyorum
Bu dert bitiriyor beni hissediyorum sevgilim
İstedim ki ben yapayım senin intikamını almak ne büyük fedakarlık olurdu

Küçük bir çocuktum severken seni
Hayal ederdim senli günleri
Sarıp sarmalardım seni rüyalarımda üşüme diye
Ağlamıyorum artık sevgilim biliyorum emindim senden

Çok sevdin kendince
Yine olsa yine göğsümü açardım sana
İstesen binlerce ömür de senin olsun derdim
Bilirdim hep yine yeniden yavaş yavaş usulca gelirdin bana

Hiç üzülmedim inan biliyorum en iyisini hep sen yaptın
Canımız çok yandı yüreğimizi yaktı bu ateş
Bir küçük sızısın kalbimde beni tirtir titreten
Hep sendin kapılarımı aralayan gizlerimi görüp seven

Hoş kal bu sefer sevgilim sevmeyi senden öğrendim
Aşkı hep sende istedim
Gözyaşının tatlı tadını sende gördüm
Hala aynı gökyüzüne bakıyor olmamız bu da yeter benim için.