Anlar Şiiri - Latif Memiş

Anlatabilseydim eğer
Anlayabilirler miydi bilmiyorum
Umudun öfkesindeki yalnızlığımızı
Ve her tutkulu saniyede büyüyen
Anlamlı perspektifleri
Ve bizi.

Onların çöl diye terk ettikleri
Bizdeki gözyaşı tazeliğidir
Ve karanlık nidalarıyla dolaştıkları
Sokaklarda yürüyen kervanlar
Bizdeki umudu anlatır
Ve bizi

Dört duvara endeksli dünyalar
Düşündün mü kor olur
Hülyalarda büyüyen ayrılıklar
İşte o dem vuslatı öğrensek
Ve açılsa penceremizden güneş
Ve sen

Oysa karanlığın bile bir rengi vardır
Aydınlık başka aydınlıklara tutsak
Okyanuslarını yitirmiş duygularımızla bir
Dost vardır,
Sevda ve umut cabası.

Nereye baksan gözyaşı
Ve perişaniyetimize dair anlar.