Ve gün vururken penceremden eskimiş duygularıma,
Gün benim, hayat benim, sen benim oluyorsun ey sevgili.
Bütün unutulmuşluklar parlıyor gün ışığında,
Bir kez daha anlıyorum seni ne kadar, ne kadarını sevdiğimi.
Her şeyiyle benim için dönüyor dünya, dur desem duracak
Ama hiç durdurulur mu bir film en güzel anında,
Tam kahramanın yerinde kendinizi gördüğünüz zaman.
Ve rüzgar eserken penceremden yüreğimin yangınına,
Hasret benim, umut benim, gözyaşı benim oluyor ey sevgili.
Bütün vuslatların ışığı parlıyor yüreğime, aydınlanıyor yüreğim.
Bir kez daha anlıyorum seni ne kadar, ne kadarını özlediğimi.
Her şeyimle beni çağırıyor dünya, gel desem gelecek
Ama hiç durdurulur mu bir şarkı en duygusal anında,
Tam söyleyenin yerine kendinize ağladığınız zaman.
Ve ağaçların hışırtısı yankılanırken penceremden sensiz aşkıma
Sen benim, gözyaşı benim, şiir benim oluyor ey sevgili.
Bütün şairlerin duyguları yeşeriyor içimde,
Bir kez daha anlıyorum seni ne kadar, ne kadarını anladığımı
Her şeyiyle atıyor beni dünya, yalvarsam almayacak,
Hiç devam edilir mi bir ayrılığa, gözyaşının bile akamadığı anında
Tam ağlanacak halinize güldüğünüz zaman.
Kayıt Tarihi : 16.10.2000 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Bilir](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/10/16/anlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!