Ey fâni sevgili!
Güzelliğin bâki kalacak sanma,
Zamana yenilip solunca anlan;
Mecâzi sevgiler yalancı kanma,
Yalnız bir başına kalınca anlan..
O kapkara zülfün akla barışır,
Sonbaharda yaprak gibi yarışır,
Kara topraklarla bir gün karışır,
Azrâil kapına gelince anlan..
Kendi yanlışını yüzüne vurun,
Sessizliği yırtar sümkürür burun,
Gece karanlıkla konuşun durun,
Düşlerin uykunu bölünce anlan..
Kısacık ömrüne romanlar sığar,
Günler aylar yıllar nedâmet yığar,
Yüreğin durmadan şiirler sağar,
Vefâsız ne demek bilince anlan..
Duyarsın sesimi âşık telinde,
Mâziye koşarsın resim elinde,
Aşkımın ateşi vardır selinde,
Yaşamaktan bile yılınca anlan..
Güzelliğinin tek Aşkım sarrafı,
Anlarsın ettiğin ömrü israfı,
Eden kuzu kuzu yâr itirafı,
Kötüler yüzüne gülünce anlan..
Tarsusi nazından nasıl da çekti,
Gönlündeki yerin tek ama tekti,
Aşkı heves değil sonsuza dekti,
Aldığın bedduâ bulunca anlan...
Kayıt Tarihi : 26.6.2017 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey Gönül! Gözünü açıyorsun 'doğdu' diyorlar, gözünü kapıyorsun 'öldü' diyorlar; bu gözü kırpışaysa 'ömür' diyorlar..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!