Yalanlar büyüyor yine, yalanlar hiç durmadan.
Tükendikçe çoğalırcasına.
Ya hep geç kaldık birşeylere yada geçmişte kaldık.
Şimdiyse hiç tanımadığımız insanlar çıkıyor karşımıza,
Yüzlerinde anlamsızlıkların renkleri asılı.
Anlamsızlıklarda büyüyor, anlamsızlıklar.
Zaman bile hiç bilmediğimiz anlamsız boşluklara akıp gidiyor.
Bilirsin her son bir başlangıçtır, her başlangıcın bir son olduğu gibi.
Oysa ne başlangıcı, nede bir sonu vardı yürüdüğümüz yolun.
Kayıt Tarihi : 24.6.2004 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!