Anlamsızlıklar Melodramı Şiiri - Özgün Acar

Mantıklı bulmam acımasızlığını,
Ölüm, belki de en anlamlı tarafı,
Hayat;
Karmaşık bir anlamsızlıklar melodramı.

Hayat;
Bir oyun adeta,
Ama gözyaşları gerçek,
Kanayan yaralar gerçek,
Belki de en güzel yerinde,
Perde inecek,
Tüm ışıklar ansızın sönecek...

Her oyuncu profesyonel değil,
Taşıyamayabilir rolünün ağırlığını,
Bu oyun en zoru, kolay değil,
Sürdüremeyebilir bağlılığını.

Hayat çok ihtiyatsız,
Roller eşit dağıtılmıyor,
Ve oynamak mecburi,
Eğer bitmeden terkederseniz,
Rol arkadaşınızın bağırından,
Derinden bir parça kopuyor.

Bu gösteride seyirci olamazsınız,
Olsanız bile, cefası çok,
O yükü kaldıramazsınız,
Yok işte...
Seyirci olmak yok...

Bu oyun çok uzun,
Alacak tüm zamanınızı,
Prova bile yapamazsınız,
Bu oyun bile değil aslında,
Hayat;
Karmaşık bir anlamsızlıklar melodramı...