Bir ahbap dedi; ben, sen olmuşum.
Fark etmemiş hayallerimin kırıklarını toplayan garson.
Mahcubum elimdeki deftere ve beni buraya getiren boşluğa.
Boşluk memleketine hasret
gözlerim ve adımlarıma anlam veremeyen vücudum da ona
ardından tekrar anlamsız adımlar hatırlattı kırılmış pusulamı
va kafamın içinde okunan ezanı.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta