İnancımı hiç kaybetmedim
Sana olan aşkımı bir çığ gibi büyüttüm içimde
Ayrı kaldığım o kara günlerde bile.
Hiçbirşey mutlu etmedi beni
Senin mutlu ettiğin kadar.
Gurur hiç uğramadı gönül limanıma
Benim için tek sen vardın ve hep öyle kalacaktın.
Bekledim ve bekleyecektimde bir ömür boyu.
Geceleri ölüm uykularını tattım
Ve sabah uyanınca güneşin doğuşunun anlamsızlığını.
Öğrendim gerçek acının manasını,
Eskiden anlam bulan her şeyin
Bianda gözümde karardığını.
Bir şişeye koyup okyanusa saldım duygularımı
Hani olur ya belki bulursun diye...
Kayıt Tarihi : 6.5.2007 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!