Anlamsızlık Şiiri - Özgür Mutlu

Kaybolan anlamlar,
Bir haritada silinen kentler.
Gurbet, kendi yurdunda kalmak.
Hayat, bir yarım bırakılmış roman.
Sayfaların rüzgârda savrulması,
Dizelerin anlamsızlaşması.
Bakışlar yorgun,
Eller titrek,
Karanlık bir kuyuda yankılanan,
Yankılanıp kaybolan bir ses.
Ne bir iz kalır,
Ne bir gölge.
Oysa bir damla ışık,
Bir cılız umut,
O kuyudan çekip çıkarır insanı.
Anlam, yitirilen bir sevda gibi,
Tekrar bulunur mu bilinmez,
Ama aramak,
Aramak da bir anlamdır.