Anlamsızlık Şiiri - Murat Tuğci

Gitmek dilersin buralardan
Ne varsa anlamsızdır
Ilık bir fısıltıyla gelen rüzgar
Sakince saran deniz
Ve sen
En büyük anlam
Şu an en anlamsız
Ve ben
Bir zamanların en korkusuzu
En cesuru
Şu an yalnızım
Darılma sakın
En az senin kadar
Bir zamandaki deniz kadar
Üzerindeki özgür kanatlar kadar
Anlamsızım
Yalnızım
Bir umudum var ama
Kurumuş son peksimet kadar
Mucize kadar
Belki bir gün
Bir yer
Belki başka bir deniz
Tüm yaşayanlarıyla orada
Bir anlam kazanır bu rüya
Belki yalnızlıklar anlar da
Karışırlar uzak dalgalara
İşte o zaman biter
Anlamsızlığın
Anlamsızlığım
Ağlamam artık
Ne sıcak olur gecelerim
Ne de dondurur gündüzlerim
Hepsi aynı şefkatle sarar
Anlarım ki mevsim artık ilk bahar
İşte o zaman bir anlam olur
Gözlerine dokunmak
Bir değer olur
Sana ılık ılık akmak!
Anlamak hayalim
Kurumuş yiyeceğim
Herkesten de gizlerim
Tek değerim benim
Hayal kadar her şeyim
Köşesine bırakır üzerini örterim
Sanırım ki
Bilirlerse yerini
Alırlar köşesinden
Koparırlar solmuş tenimden!