Anlamsızlık Şiiri - Ozan Oğuz

Büyüdükçe büyüdü hüzünler
İçimdekileri silemedi yıllar
Unutamadım, Unutturamadı
Ne içki ne de boş uğraşlar

Yalnız ve boşluk oldu içimde
Bugünüme kadar geldi benimle
Ve o tarifsiz, anlaşılamayan duygular
Anlamsızlığa dönüştü zaman geçtikçe

Hayaller hayata bağladı beni
Yarın için bana umut verdi
Beni geçmişi görmezden gelip;
Yaşamaya devam etmeye itti

Belki her şey geçer, iyileşir yaralar
Düşünmedikçe derinden ve içten
O zaman yalan mı sonsuz aşklar?
Anlamsızlığa iter beni tarifsiz duygular

İçimde çığlıkları karanlığın
Yitirdiğim cennetin vahşi çiçekleri
Solup gitti anlamsızlığında hayatın
Kayboldu bilinmezliğinde evrenin

Ve o güzel nameler
Yankılanırken derinliğinde kalbimin
Kesildi sesi bir anda
Tarif edilemez bir suskunluk
Ve içimde çığlıkları karanlığın

Bir anlam veremez oldum
Bugüne dek yaşadığım hiçbir şeye
Uzak durmak en iyisi belki de
Tarif edilemeyen her şeyden ve...
Yapay bir dünya kurmak kendine