Gecenin,
Sel gibi ilerleyen karanlığında,
Tek tek kayboluyor tüm nesneler.
Gömülüyorlar yalnızlığın karanlığına.
Zifiri karanlık bir dünyada,
Küçücük bir kıvılcımsın sanki.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta