Anlamsız Mektup Şiiri - Yakup Özer

Ne güzel bir güne uyandım bu sabah.
Bir başkaydı penceremden giren hava.
Derince çektim içime,
Sonra hemen balkona çıktım.
Ne de güzel aydınlatmış ortalığı güneş.
Serçeler ne güzel şarkı söylüyorlar öyle.
Ağaçlar,otlar,çiçekler
Ne de güzel dans ediyorlar
Oturdum ahşap sandalyeme
Doğayı seyre daldım biraz
Öyle neşeli öyle mutluydum
Sonra ellerimi, yüzümü yıkadım
Aynaya baktım, durduk yere hohladım
Bir anda buğulandı herşey
Tıpkı ayna gibi
Sonra gözlerimde gördüm seni
Aynayı silmek istedim
Dağıtmak istedim buğuyu
Sonra ellerimde hissettim seni
Çıkayım, kaçayım hemen dedim
Arkamı döndüm
Sonra omzumda hissettim buseni
İrkildim, tüylerim diken diken oldu
Hemen mutfağa koştum
Bir kahve yaptım kendime
Biraz sert biraz tatlı
Orta şekerli hani
Tam yudumu aldım
Oysa çok sıcakmıs, ağzım yandı
Sonra kulaklarımda duydum kahkalarını
Aniden doldu gözlerim
Dudaklarım büzüştü
Yüzüm çizgi çizgi oldu
Hemen koştum yatağıma yeniden
Yeniden uyanmak için
Yeniden güzel bir güne başlamak için
Yeniden temiz bir hava
Sıcak bir güneş,
Serçeler ve envayi çeşit kuşlar
Doğanın tüm güzelliği ve dans eden bulutlar
Ahşap sandalyem ve huzur...
Hergün aynı haz
HErgün aynı tasa
HErgün aynı his ve korkular
Hiç kimsenin eksikliği dokunmadı bu kadar
Dokunmadı benim olan yaşantıma
Her yerde sesin
Her yerde kokun
Her yerimde ellerin, dokun
Ve her düşümde varlığın
Ama...
En çokda yokluğun baba yokluğun
Alışamadım ben sensizliğe
Alıştıramadım kendimi
Sen gelemezsin amenna
Belki birgün ben gelirim yanına
Sen yoksun ya...
Bütün duyguları bir anda yaşadığım
Bu anlamsız hayatımdan
Merhaba baba merhaba...

Yakup ÖZER