belki de aylar sonra tekrar yazıyorum
merhaba yalnız dünyamın sessiz okuyucuları
yine çok daraldım ve açık açık herkese söyledim iyi olmadığımı
farketmeleri gereken birşey veya anlamalrı gereken bir duygu yoktu.
dediklerimi dinleselerdi yeterdi.
bilmiyorum sanki buram çok acıyor.
ellerim çok titrer oldu, olur olmaz ağlar oldum artık.
şöyle bi kendime bakıyorum.. yok aslında öyle bi çok derdim
ama öze inince canım çok ağlamak istiyo
yalnızken öyle bir ağlıyoum ki; biriyle konuşmzken, yemek yemezken,
birşeyler okumazken ağlarım. bazen coşarım bazen zıplar hoplarım ama bazen
-ama çok zamanlarda çok bazen- ağlarım. evet ağlarım.
aman ne ağladın dersiniz
ben ağlamamaya çalışmak nedir
onu da bilirim
çok büyük değilim ama büyük hayal kırıklıklarını bilirim
boğazdaki düğümlenmeyi de
yalanı da, kandırılmayı da
onu bunu bırakın da
kahve içmek istiyorum
uzun süreden sonra
bugün ruhum ilk defa kahveyi seçti
ruhuna şaad olsun albert camus<3
:) iyi geceler yalnız dünyamın sessiz okuyucuları.
Kayıt Tarihi : 8.12.2023 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
telefondan bir mesaj alırsınız ve saatlerce ekrana odaklanırsınz... yapmayın.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!