Anlamsız kaldım Şiiri - Murat Bekir Alpars

Bu mânâ aleminde, kaybolmuş bir bilgiydim,
Bilenler öldüğünde "sana" anlamsız kaldım.
Hakikati ararken, delirmiş bir silgiydim,
Birden yok oldu her şey "bana" anlamsız kaldım.

Ne kozmos ne fezada, çölde sarp bir mezrada,
Ruhumu teslim ettim kupkuru bir azrada,
Ne ardım da dua da, ne yanım da hizada,
Kimseler kalmamıştı "kana" anlamsız kaldım.

Takvim eksik olmazdı ay dönüp gittiğinde,
Milat yetim kalmazdı hicri yıl bittiğinde,
Namaz ehli yanarken her secde ettiğinde,
Fecri kâzip dediler "tan'a" anlamsız kaldım.

Ne beden de ruh halim, ne yolum da yön daim,
Ne bilenler sağ salim, ne bildi elli alim,
Ne kavi kaldı kalem ne de dünyadır kaim,
"Ömür bitti" dediler "cana" anlamsız kaldım.

Herşey muhkem kitapta, levh-i mahfuz kelamı,
Bin kapıdan geçsen de, bin bire ver selamı,
Miraç hangi basamak, düşünürken belamı,
Buldum, amenna dedim "zan'a" anlamsız kaldım...

Sıratın üstündeydim, ahirete serdiler,
Diken gibi keskindi, güllerini derdiler,
Bitti hesap buz gibi kabre telkin verdiler
Güldürdüler sinimi, "an'a" anlamsız kaldım...

Murat Bekir Alpars