Hangi hayat;
Şu yaşamımızdan akıp giden: tramvaylar, otobüsler, vapurlar, uçaklar, ve trenler gibi mi?
Yere , göğe , etrafına ,ve son olarak kendine bir bak!
Hangi hayat;
Kafasında şapkası olan, olmayan bu adamlara bir bak!
Şu elinde bavulları olan, olmayan bu kadınlara bir bak!
Bu çocuklar, o yaşlılar; hep aynı yerde, hep aynı yüzle ölmüyorlar mı?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta