Ağlasam sesimi duyar mısınız mısralarım da
Dokunabilir misiniz kalbime ellerinizle
Geri gelmeyecek belki ne kadar ağlasam da
Bir yumruk var resmen oturdu yüreğime
Geçmiyor ne kadar uykusuz kalsam da geceler
Bir ağaç gölgesinde
Güneş ışığı düşer yüzüne
Aşkını söyliyemiyorsan sevdiğine
Bir anlam ararsın çiçekte
Rezzak yaratmış tabiatı şahane
Yıldızlardan bir parça kopup geldi
Bir büyük mutluluk belirdi
Senin gözlerinin açıldığı gün
Benim kaderim seninle kesişti
Etrafına saçtığın gülücükler gibi
Kaç kere daha parçalanırım sensizlikte
Gitsem mi kalsam mi bilemedim
Sığdıramıyorum seni kalbime
Özlemek mı ölmek mi bilemedim
Aklım zincir vursun ellerime
Yalnız kaldığın da bir seher vakti
Yıldızların arasından inip gelecek sanki
Beklediğim bir melek oysa ki
Beni de alıp yanında götürecek gibi
Gene sensizlikte nefes almak bu zoraki
Gözlerinin içinde ararken kendimi
Kayan bir yıldız gibi gökyüzünde kayboluyorum
Her nefes aldığın da gözlerine bakarken gözlerim
Zamana hükmedemesek de yaşlanacağıma inanmıyorum
Betonarme bir şehirde açan bir gül
Bazen bir mektup yazsam ilk bahara
Hadi topla gel renklerini diye
Hayallerimden zengin değildir
Muhteşemi ve mucizesi ile
Baharı tanımak için anlarsan çiçekleri
Gözümden akan sevda denizine
Hayaller kurardım karanlık gecelerde
Tek istediğim seninle el ele
Seyretmek di yıldızları gökyüzünde
Saçlarını kesip atsan rüzgara
Yanmış umudumun külleri hayatıma
Rengini yansıtmış kışın dökülen yapraklara
Baktığında bu mevsim de sonbahara
Tükenmiş bir hayal kaldı benden Kasım'a
Karanlık kardan mezara dalan bir buğulu bakışlı
Resimlerde öğreniliyor insan özlemeyi
Okyanusta kaybolan bir balık misali
Belki de kimse göremedi bu sahneyi
Koca şehirde bir hayalet gibi
Esaretinde kalmış bedenim koca bir azapta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!