Kayan bir yıldızın selamıydı bize verilen,
Parıldayan ateş böcekleriydi bize ''aşk'' yolunu gosteren..
Bizi her daim güldüren olumsuz siyah bir gökyüzü,
Ve bizi yine üzen olumsuzlukların sahibi bir siyahtı.
Görünmediği gibi arkasında bir tiyatro oynardi,
Ben izlerken ''Sen'' başrol oyuncusu.
Ve beni yine ağlatan sen..
Senin oyunculuğundu!
Alkışlayacak bir ''Ben'' vardım ve bin şahit..
Kapandı gökyüzündeki tiyatro perdesi..
Olumsuzluklar bittimi,yoksa yenidenmi başladı?
Söyle birtanesi..Kara sahnenin prensesi.
Sahne bitiminin son selamıydı bana verilen.
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 14:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!