Dostluk hep var sanardım
Aslında hiç yokmuş,
Hikayeymiş dostluk,
Şarkılarda, masallardaymış,
Yalnız filmlerde olurmuş,
Dostluk sandığımız ilişkiler bile bozulurmuş,
Bu devirde her şey para olmuş,
Dostluk vardıysa bile artık yok olmuş…
Farkettim ki insanlık kaybolmuş,
İnsanlar arkamdan konuşur olmuş,
Duydum ki herkes benden köşe bucak kaçar olmuş,
Bu dünya artık yaşanmaz olmuş,
Anladımki vazgeçmeliyim
Toz pembe görmekten dünyayı
Madem herkes böyle istiyor
Ben de attım bir kenara insanlığımı
Artık çok iyi biliyorum dostluk yokmuş,
Dost bildiklerimin hepsi
PUŞTMUŞ!
15/05/1997
Salı
Kayıt Tarihi : 16.2.2001 23:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!