Anlamsız Şiiri - Kamer Taşkın

Masada bir radyo,
Kendi kendine söylenmekte,
Yalnız adam radyonun önündeki koltukta,
Ileri geri gidip gelmekte,

Zaman zaman hızlanıp yavaşlamakta,
radyonun sesi,
Ve ara ara daralmakta,
koltuktaki adamın nefesi.

Bazen uzun bir sessizlik yeni bir bağlantı,
İle canlanmakta radyoda,
Sessizlikten uyuşan adama,
Hayat vermekte
Çalan her telefon, her kapı.

Biri canlı, diğeri cansız,
Kaderleri dalgalara bağlanmış,
Gidip geliyorlar zamansız,
Başlarına gelenler, anlamsız.