Akşam oldu,
Ve ben yine yalnızım.
Yalnızlaştıkça daha da bir anlamsızım.
Dost meclisinde dinlenmeye gelmişken
Kimseler yok;
Dipsiz bir kuyu, içinde de ben.
Ayak izlerim gibi izliyor beni
Bir türlü kaçamadığım yalnızlığım.
Belki de benim şanssızlığım,
Çok fazla dert etmem seni.
Unut gitsin,
Rüzgarla esip geçeni!
Kayıt Tarihi : 4.10.2004 10:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
seni bana ceza verdi Yaradan..
senden sonra adım oldu derbeder,
sen bana ceza verdi yaradan..
işte bir ders..
bir daha yalnız kalmamak için,
kıymet bilmeyi anlatan..
tebrikler..
TÜM YORUMLAR (1)