2081) Mümin olan kullar sunar,
Hakk teâlaya niyazı.
Hakk teâla kavuşturdu,
Karanlık ile beyazı.
2082) Yan yüreğim yanmak gerek,
Köz balına banmak gerek.
Arif olan anlar beni,
Hakk yoluna varmak gerek.
2083) Dünya döner güneş döner,
Dünya helak güneş söner.
Kafirin yaktığı ateş,
Oda elbet bir gün söner.
2084) Kafir köpek ülkeme savaş açacak,
Savaşı kaybedip köpek gibi kaçacak.
Komşu köpek hırlar gelmesini bekle,
Biiznillah düşman büyük kaybe uğrayacak.
2085) İnsan yüzü görmeyen Alim,
Kendini neden görür zalim.
İnsan yüzünü gören Alim,
Allah'tır der benim yarim.
2086) Ey Alim sen sürünürsün,
İman ilme bürünürsün.
Hakk teâla emredince,
İnsanlığa görünürsün.
2087) Bak çeşmenin taşına,
Kerbela kan yaşına.
Azrail gören kafir,
Var günah telaşına.
2088) Hakk yarattı cin insanı,
Verdi kullara lisanı.
Cehennem ateş narına,
Şeytan götürür insanı.
2089) Cehennem kor ateşinde,
Tanımaz insanı insan.
O yüzden herbir insanda,
Ayrı fikir ayrı lisan.
2090) Allah bakmaz suratına,
Kullar ermez muradına.
Yapışır bedeni yüzü,
Kaygan köprü sıratına.
2091) Uyuyan insan, bilmez Hakk'ı,
Kullarda iman, ilim çarkı.
Bilal'im sabah ezan farkı,
Esselatu Hayrun Minen Nevm.
2092) Şeytan Alim olan takip eder,
Alim olan Şeytanı farkeder.
Şeytan hal ve davranışa bakar,
İlimsiz aciz kul der terkeder.
2093) Alim der ki? Şeytana,
Belli etmem rengimi.
Şeytan der ben üstünüm,
Bulamazsın dengimi.
2094) İt doğan it gibi ölür,
Kurt doğan asil kurt gibi ölür.
Aslan doğan Aslandanda Aslan gibi ölür,
Herkes ölür ölmesinede,
Kimler Cenneti kimler Cehennemi görür.
2095) Her gelene havlama,
Kemik atan çok olur.
Her doğan insanoğlu,
Elbet bir gün yok olur.
2096) Boş tenekeden ses çok çıkar,
Allah bilmez kullar vatanı yıkar.
An Lut kavmini nerde vatanı,
Kızgın kum altında azap içinde yatar.
2097) İnsanoğlu niye konmuş ki?
Dörtlü Mezhebin o dalına,
Müslümanları kim düşürdü,
Küflü küfürün ağına.
2099) Kul Abdestini alırken,
Pir Nura bürünüyorsun.
Niye Camiden çıkarken,
Şeytanla görünüyorsun.
2100) Tanışmak güzeldir,
Tanıştığın gibi kalmak.
Tanışmaktan daha güzeldir.
2101) Ezan bilmez kulların,
Namazı olur püryân.
Ancak Hakk bilmez kullar,
Gezinir beden üryân.
2102) Açma kapını pencereni,
İnceden inceye yel gelir.
Hasta düşersin yatağada,
Ne dost ne yar ne de el gelir.
2103) Milletin cefası bitti,
Mubarek Sefa hoşgeldi.
Sefa süren Müptezeller,
Sizede Cefa hoşgeldi.
2104) Değmeyecek güle, fiğan eylemez,
Sevgi sözü, her çiçeğe söylemez.
Sen sen ol, açma kalbini her kula,
Kalbin kıymetini, her kul bilemez.
2105) İnsan bir gün günahın ayan olur,
Baki sandığın dünya yalan olur.
Cehennem ateşinde sürünen kul,
Elbet o gün Yılandan yılan olur.
2106) İnsan yalan söyler,
Cehennemdir yuvası.
Hakk bilmez kör kulların,
Baki olur dünyası.
2107) Hakk bilmez o kulları,
Neylesin dönen semah.
Her gecenin ardından,
Doğuyor güneş sabah.
2108) Değme gönül yarama,
İlacı Mevladandır.
Aşk balına banan kul,
İlmi hal sevdadandır.
2109) Ey kanadı açık, dört büyük melek,
Hakk aşkıyla yanan, sen kullara bak.
O ateşli Cehennemin azabı,
Kafir Müşrik Münafıka muhakak.
2110) Eğer kullar bilmezse,
Aşka bağlı sevdayı.
Ahirette göremez,
O tek Yüce Mevlayı.
2111) Yanmak mı gerek evet yanmak gerek,
Fikir Hakk'aysa, Zikre banmak gerek.
Bu yanan ateş ebediyen sönmez,
Karınca ve İbrahim Melekleri,
Su taşımaya, yağmura ne gerek.
2112) Nemrut kızgın o dev ateşin,
Bir gül bahçesine dönermi
İbrahim'i aşk yakmasaydı,
Nemrut dev ateş sönermi.
2113) Nasihatin herbir sözü,
Manayı hep kavramaktır.
Manayı kavramayanın,
Namazı olsa ne gerek.
2114) İnsan insanın değerini,
Göğsünde kalbinde taşır.
Göğsünden söküp attığını,
Kalbinde asla taşıyamaz.
2115) Yüzünü ne hayırdan,
Ne de kıbleden yana ters dönme.
Hayırdan yana ters dönersen şerri bulursun,
Kıbleden yana ters dönersen Lain Şeytanı bulursun.
Dünyalık mal için avunup durursun.
2116) Güneş durur ay tutulur,
Türkiye bir kafir tarafın yutulur.
2117) Gündüzün karanlığını,
Karartan o kem gözdür.
Her kula ölüm yakın,
Allah'ın yemini büyük sözdür.
2118) Kararan geceye,
Geceyi aydınlatan güneşe.
Yıldızların büklüm büklüm dökülüşüne,
Yarılan o mubarek Ay'a.
Ay ortasında doğan sabaha,
On bin devenin katline.
Günahsız gömülen bebeğe,
İslamiyetin yırtılmış ipeğine.
Giyilen gaflet gaflet gömleğine,
Bizi Yaratan o Yüce Allaha yemin olsun.
Hakk hakikat artık yerini bulsun.
2119) Ay bugün ışık saçar,
Lakin eksik bu gece.
Herbir sözün ardında,
Vardır binbir bilmece.
2120) İnsanlar neyi bilir,
Neyi bilmez bu gece.
Hakk'ın ismi hem dilde
Hem kalpte hece hece.
2121) İnsanlığın aklı mı kıt,
Yoksa Kalbimi hep hasta.
Dolanır imansız kullar,
Boğazda ateşten tasma.
2122) Hakk şerleri hayreyledi,
Kul şeytanla gayreyledi.
Veli nice Alim kullar.
Ahir zaman sabreyledi.
2123) Dünyanın var tozu taşı,
Hakk bilen kul Hakk yoldaşı.
Hakk yolunda giden kullar,
Hakk'ın en büyük sırdaşı.
2124) Kendini bilmez insan,
Bilmez Veli Alimi.
Göz kör kulak sağırsa,
Görmez mazlum zalimi.
2125) Eğer destek yapılmazsa,
Harabe olur tüm İslam.
İşte o zaman Yıkılır,
İnsan üstü nice insan.
2126) Bir gün İnsanoğluda zıran olur,
Hakk bilmez nice kullar püryân olur.
Dünya dediğin üç günlük değil mi?
Kıyamet koptuğunda viran olur.
2127) Ey Müslüman dur bakma,
Dünyalık mal kârına,
Kim dünyada çok yaşar,
Kim kavuşmaz yarına.
2128) Hakk aşkıyla şahlanır,
Nice bozkur kıratı.
Ey Müslüman İslama,
Dönme sırtı suratı.
2129) Yıl yılları kovalarken,
Ömürler geçer aradan.
Kimi insan mümin yaşar,
Kimi insansa sıradan.
2130) Bugün ayağa taş değmez,
Yarın başlara taş değer.
Kul işte o zaman dersin
Ne boş insanmışım meğer.
2131) Ortalık öyle bir karşıçak ki?
Ey Adem peygamberime toprak vermeyen dünya,
O azaplı güne sen bile şaşıracaksın.
2132) Sakın o çetin savaştan,
Korkma Ey Müslüman korkma,
Sen İslam sancağı altında,
Yana o nurlu ışığa bak.
2133) Zifiri karanlıkta bile,
Görünür o kahpe kör gözün,
Ölürken nasip olmasın,
Müslümana tek bir sözün.
2134) Hakk dilemedikçe,
Kullarda olmaz derman.
Hakk teâla dilerse,
Kula çıkarır ferman.
2135) O kanlı savaşta,
Kafir görmez sabah.
Hakeden nice kula,
Ölüm Cehennem mubah.
2136) Veli olan kulun neylesin,
Kullar sarhoş dünya bir harap.
Selam olsun Cennet ehline,
Ey yüceler yücesi yarab.
2137) Ey karanlık gecelerde,
Dolanan o nurlu şafak.
Yeryüzünde korku bilmez,
Nice şanlı askere bak.
2138) Ey şerefli peygamberim,
Doğdu Bedrin Aslanları.
Yırtınır Ahir zamanda,
Kör kafirin sırtlanları.
2139) İslam Kuran-ı Kerim der ki?
Savaş açanlarla savaşmak hakkımdır.
Diktatör olan devletler,
Yenilmeye mahkumdur.
2140) Ey kahpe İsrail,
Savaşman boşuna.
Senin yok oluşun,
Gidecek hoşuma.
2141) Başın yere eğersen,
Her gelen cellat olur.
Başın yere eğmezsen,
Tüm cellatlar yok olur.
2142) Aklı helalde olmayanın,
Gözüleri haramda olur.
Ecel ansızın gelir kula,
Azaplar içinde kahrolur.
2143) Atalarımız hak yiyen,
Bok yesin demiş.
Bok'a ne gerek var.
Zakkum boktan daha beter,
Cehennemde oturup yersiniz.
2144) insan bilmez edebi,
Edep sorar sebebi.
Fakir çakıl kemirir,
Zengin ise leblebi.
2145) insan bilmez Arifi,
Vardır kulun tarifi.
Kimi kul kör bir kaba,
Kimi kulsa zarifi.
2146) Gez kul kasaba köyü,
Gör kulların halini.
Bilmem belki görürsün,
Kor Cehennem elini.
2147) Ey Kul Zeki kaldır eli,
Vur balyozu kır şu taşı.
Yetiş üç fırka içinde,
Kaçı öksüz yetim başı.
2148) Ey kul Zeki boş dünyada,
Yoktur garibin sepeti.
Hakk'ı bilen Veli kulun,
Bellidir yolu hedefi.
2149) Kul kanma İnsanoğluna,
Satar seni bir kuruşa.
Başını yere eğersin,
Yüzün buruşu buruşa.
2150) Müslümanlar ölür iken,
Kalmadı bende gözyaşı,
Ey kul boşuna kanamaz?
Hüseyinin kanlı taşı.
ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY
Zeki GünayKayıt Tarihi : 13.9.2023 02:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!