Anlamlı Sözlerim 37 Şiiri - Zeki Günay

1561) Yürdüğü yol
Kuran Sünnet olanın,
Elbet yari Allahtır,
Öldükten sonra dönüş,
Muhakkak onadır.
Kuran Sünnete Sarılanın
Tek dostu Allahtır.
O ölümsüz o ebedi olandır,
O yüzden Her kula ölüm haktır.

1562) İnsan bilmez hakk'ı,
Dünyayı baki sanar.
Bir kişi bin put diker,
Kırk bin akıllı kanar.
O Kırk bin akıllı der ki?
Cehennem niye yanar.

Sence niye? 🤔🤔🤔

1563) Ahir olan tüm kullar,
Baki kalmaz dünyada.
Kullar üryan oldukça,
Cennet görür rüyada.

Rüyada hımm 🤔🤔🤔

1564) Kul şeytana dost olma,
Çeker seni tuzağa.
Bir mekana götürür,
Cennetten çok uzağa.

Cennetten çok uzak
nere ola ki?
Hımm 🤔🤔🤔🤔🤔

1565) Dünya dediğin fani,
Allah dediğin baki.
Kul Zeki doğru söyler.
Kulaklar sağır sanki?

1566) Kullar yere atarsa,
O elde ki? Nimeti.
Anlamak zor gelir,
Alimdeki hikmeti.

1567) Herkes bir yol tutturmuş,
Kimisi aya gider,
Hakk'ı arayan kullar,
Yol bilir yaya gider.

1568) Hakk yolda gidenin ismi,
Veli Alim Derviş Ermiş,
Laftan anlamayan eşek,
Haram ot yerken gebermiş.

1569) Benden uzak olsun dünya,
Lokman gibi düştüm suya.
Yakub'un Yusuf'u gibi,
Atsınlar beni kuyuya.

1570) Her şerrin içinde hayırsa,
Hayrın içindeki şerri kullar ayırsa.
İnsanlık insan kalırdı,
Hep haklıyı kayırsa.

1571) Anlayamıyorsan Musa Hızır'ı,
Kolay değil Halepten görmek Mısır'ı.
Nice sır var bilmek lazım sırdan öte sırrı,
Alim görürken hain olan düşmanı,
Sen görmemezsin İslam soyan kansız hırsızı.

1572) İnsana sırrın verme,
Aklı Fikre haindir.
İnsan bu deyip geçme,
Şeytandan da? zalimdir.

1573) Dostunu fazla övme,
Düşmanını hoş görme.
Gün gelir dost bildiğin düşman,
Düşman bildiğin dost olur.
Ve sen iki şekilde yanarsın?
Bir) Dostun düşman oluşuna,
Düşmanın dost oluşuna.
İki) Dosta söylediğin güzel övgülere,
Düşmana söylediğin kötü sözlerin
pişmanlığıyla yaşarsın.
Dostun hainliğinemi,
Düşmanın mertliğinemi Ağlarsın.

1574) Bazen insanda bulamadığını HAYVANDA.
HAYVANDA bulamadığını insanda bulursun.
İnsanda bulamadığın sevgi saygı merhamet.
Hayvanda bulamadığın tek şey ne
konuştuğunu anlamamandır.
İnsanın sevgisiz saygısız merhametsiz
oluşunu anlamaktansa.
Hayvanın konuştuğunu anlamamak daha MAKBULDÜR.

1575) İnsan doğrumu söylüyor.
Yalan mı? Söylüyor. BİLEMEZSİN
İşte O yüzden dolayı,
Her gördüğünü tanımadan.
Karşındaki Kişi İnsan mı?
Yoksa hayvandan daha da hayvan mı?
BİLEMEZSİN.

1576) Arkana bakarak değil,
Önüne bakarak yol yürü ki?
Seni sevmeyip
Arkandan ayak izini takip edenler.
Önlerine ve senin ayak izlerine bakarak
Ne kaybettiklerini anlayacaklar.
Korkma
İnsanlığını kaybeden,
Ayak izlerinden insanlığını bulur,
İnsanlık neymiş Belki O Zaman ANLARLAR.

1577) İnsanların yaşantısını
Kendi saatine göre kurma.
Kim bilir senin saatin önde Gidiyor
onun saati arkadan geliyor.
Ya da senin saatin arkadan geliyor
onun saati önden gidiyor.
Saatini kendi saatine Göre değil,
insanlık saatine göre ayarla.
Saatinde orda ol ki? Vaktinde konuşasın.

1578) Ben diye konuşma,
Allah bencileri sevmez.
Benci olan şeytan kadar yol yürür,
Şeytan kadar yol yürüyen.
Adem peygamberin yürüdüğü yolu
bırak bir kenara,
Adem peygamberin Ayak ucu etmez,
Adem peygamberin ayak ucu etmeyen kula,
Hazreti Muhammed Mustafa sav şefaat etmez. Şefaatten mahrum olan,
Cennette girmez.

1579) Bebekken tatlıdır güzeldir insan,
Fakat büyürken farklı olur insan.
Kimi yerde hep haklı olurda,
Kimi yerdede hep haksızdır insan.

1580) Eğer insanda bozuksa zihniyet,
Zihniyetsizde aranmaz meziyet.
Zihniyetsiz bir kulun her bir anı,
Eziyetten daha beter eziyet.

1581) Şerefli anamdan dünyaya,
Üryan geldim üryan giderim.
Dünya haddini bil haddini,
Eğer sen haddini bilmezsen.
Yüce Allah'ın izni ile,
Seni yerle yeksan ederim.

1582) Bir sivas kangal köpeği,
Bin namert sivaslıdan daha delikanlıdır.
Nerde ne kadar namert varsa,
Orda o kadar mert sivaslı,
Mert Ankaralı vardır.
Akıllı olun Sivası, tepenize yıkarım.

1583) Atarmı istiyorsun,
Al sana atar.
Gidermi istiyorsun,
Al sana gider.
Azdan az çoktan çok gider.
İster hoşuna
İster zoruna gider.
Kimi kul cennete
Kimi kul cehennemin dibine gider.

1584) Arama namert puştta meziyet.
Mert olana ikramda kusur etme
Ey ayakta dur doğru zihniyet,
Ahir zamanın doğrulması için
Namert olana mubahtır her türlü eziyet.

1585) Ya İslamın şerefi ile yoğrulup doğrul.
Ya da şeytanın imansızlık hamuru ile yoğrul.
Öldükten sonra hesap gününde
Allah her kuluna diyecek,
Sen cehenneme doğru
Sen cennete doğru doğrul.

1586) Üç beş tane,
Kafir Münafık Müşrik Fasık olana.
Söz geçiremiyorsak,
Ne gerek var
Aslanın padişah oluşuna,
Ne gerek var
Kurt'un vezirlik duruşuna.
Ya birlik olacağız
Ya da dağılıp yok olacağız.
Sürüden ayrılanı Kurt değil.
Çakal Sırtlan kapar.

1587) Fani dünyada şeytanla poz verenler,
Yarın öldükten sonra cehennemde.
Birbirine ateşten köz verirler,
Bir doğarlar bin kez ölürler.

1588) Kullar dünyada eğlenip çoşar,
Öldükten sonra, cennet kulları boşar.
Kullar cehenneme doğru koşar.
Edebiyen azap içinde yaşar.

1589) Doğru sözlerim sana ağır geldiyse,
Daha hafif olanı var sana onu söyleyim.
Cehennemin dibine kadar yolun var.

1590) Kul şaşar kul beşer,
Hadsiz kul cami avusuna eşer.
Bir gün ölürsün
Senin kabrini sen gibi olanlar deşer.
Senin gibi olanlarda
Elbet bir gün senin gibi
Cehennem ateşine düşer.

1591)İnsanlar davasını savunmakta özgürdürler.
Sözlerimi görüşlerimi seven olduğu gibi
Elbet sevmeyende olacaktır.
Sevene hoşgeldin,
Sevmeyene tam vaktinde kapı açıldı,
ÖZGÜRSÜN GİDEBİLİRSİN.

1592) Ey kafir İsrail
Seni tanıyan iyi tanır
Kendini masum durumuna sokma.
İslam toprağını işgal edip zulüm yaparak
Etrafına caka satmaya kalkma,
Otur oturduğun yerde Gavatlık yapma.

1593) Eğer adalet sahibi bir insana,
Adeletsizlik edersen.
O adalet sahibi insan,
Sana öyle bir adaletsizlik eder ki?
Dünyayı dolaşsan adaletli bir insanı,
Adaletsiz bir mahkemeye sevk edemezsin.

Unutmadan söyleyeyim,
Adaletli bir insanı Sevk edemediğin gibi.
Adaletli bir Ülkeyide sevk edemezsin,
Bilmem Anlatabildim mi? Dünya.

1594) Ey dünya?
Allahın hükmü dururken,
Kul hükmüyle hüküm sürenlerin
Hükmü
Ayakkabımın altına yapışıp kokan
Bir pislik bile olamaz.

1595) İslama ve Ülkeme
Düşman olan Kafirler
Şunu iyi bilsin ki?
Kin Nefret yanlışı ve hatayı
Sabır ise Sadece Metaneti doğurur.
Allah salih kulların mayasını halis yoğurur.
Halis Salih kullardan
Dünya lideri olur.

1596) İstikbalimize ve Hürriyetimize,
Göz diken kafirler, şunu asla unutmasın.
Göz dikenlerin gözü yuvasından çıkar,
Ne istikballeri kalır ne de hürriyetleri.

1597) Müslümanın Müslümandan
Haber alacağı şey
Ne kilise çanı
Ne de borazandır,
Müslümanın haber alacağı,
İki şey vardır
Ya ezandır
Ya da seladır.

1599) Önce cahil olursun,
Ve cahillik üzerine ısrarla yol yürürsün,
Yolun sonunda cehaleti bulursun.
Cehalet deyip geçme
Oda mana dışı bir ilim kapısı
Kalbe nefse sığan,
Lakin nice Alimin benimsemediği
Aklı almadığı bir ilim.
Oda Alim olan kula nasip olmaz.
Cahil kula nasip olur.
Her kul ameliyle yol yürür.
Öldükten sonra
Kimi kul cenneti
Kimi kul cehennemi görür.

1600) Ey Alim İlmin kapısını
En çok kışın aç,
Bir cahil donarak gelirse,
İlmin sobasını öyle yak,
İlmin sobası yandıkça,
Alim kalbin harlanır,
En cahil kul bile,
O imanla canlanır.

1601) Ey Zülkarneyn,
Karanlık mağara içi,
Ordu görmez çakılı,
Çakıl görmez A'mâyı.
Hikmet sende iken,
Cahil bilmez manayı.
Mağaradan çıkanların,
Altındır çakılları.
Söz dinlemez kulların,
Eyvah der akılları.
Keşke bizde alsaydık,
Yerde ki? O çakılları.

1602) Dünyaya Hükümdar olan,
Ey Hazreti Süleyman Peygamberim.
İlim saklı kilimde,
Kilim saklı ilimde.
Kilim ayak altıysa,
İlim nasıl kilimde,
Kilim nasıl ilimde.

1603) Söylediğim sözü anlamayan,
Meselenin özüne eremez.
Söz ve meselede anlam var
Kul niye bilemez.
Manayı kavramayanın,
Mana edenin manasını
Akıl idrak edemez.

1604) Mümin bilmez Alimi,
Dünya görmez zalimi.
Her kul şikayet eder,
Der ki? Gör şu halimi.

1605) Enkaz altı ölenler,
Beklerdi hep sen gibi.
Sen neyi beklersin ki?
Namazsız bir kul gibi.

1606) Dün ölen öldü gömdün,
Sağ olan şükrün nerde.
Yoksa sende mi daldın,
Fani dünyalık derde.

1607) Bazı insanlar hiç mi?
Dinlemez bu sözümü.
Cellat yaratmadı ki?
Bedenimi yüzümü.
Sözüm ağır geldiyse,
Çevir benden gözünü.
Ben istemem görmesin
Gözün benim gözümü.

1608) Ben ağır konuşurum,
O zulmeden sen isen.
Ben beni bilirimde,
Ya sen o sen değilsen.

1609) Her bir kulun mezarında,
Dikili durmaz taşları.
Azrail geldikten sonra,
Kurtaramaz gözyaşları.

1610) Kul Zeki akıl hikmette,
Manayı aramaz kullar.
Cennet ve cehennem diye,
İkiye ayrılır yollar.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY