Anlamlı Sözlerim 36 Şiiri - Zeki Günay

1531) İnsanı gönülden Seversin
Gönlünde taşırsın Bilmez?
Gelir Gönülden sevdiklerin gönlünü kırar
Sevmekte Sevilmekte gider boşa,
Ölürsem Gerek yok Dersin.
Ne kefene Ne Mezara
Ne de baş Üstü duran
Bir mermer taşa.

1532) Allahtan başka,
Hiç kimseden korkmayan
Hiç bir Kafir Münafık
Müşrik Fasık Haine
Eyvallahı olmayandır.

1533) KÖTÜ GÜNDE HAL HATIR SORMAYANIN,
İYİ GÜNDE HAL HATIRI SORULMAZ.
SEN BÖYLE DOST BÖYLE KARDEŞ OLDUKÇA,
BAĞDA ÜZÜM OLSAN
ALLAH YAĞMUR YAĞDIRMAZ.

1534) HER SÖYLENEN SÖZE KANMA,
İNSAN BİR YILANDIR FAZLA OYALANMA.

1535) Ey İslamı savunan,
Bu yolda yürüyorsan
Çok dikkat etmelisin.
Önüne diken atarlar,
Güle bastı derler.
Önüne gül atarlar,
Bülbülü astı derler.
İnsan herşeyi der,
Ey kul senden önce,
İnsan seni bilirse.
Zaten sen kendini bilen bir insansın demektir.

1536) Kendini bir çınar ağacı olarak görebilirsin,
Lakin ömrünü uzun görme.
UNUTMA?
Akıl kandırır, göz yanıltır,
İnsan insanı Arattırır.
Unmadığı insan yaranı kanattırır.

1537) Dünyada sarayın Han'ın Villan Yatın Olsa,
Cehennem açık, cennetin kapalıysa.
Sen yüceler yücesi Allah'ı bilmedikten sonra,
Dünya senin olsa Ne Fayda.

1538) imanı zayıf olan kulu,
Tahrik etmediğin sürece azmaz.
Çeşmeden akan su,
Sevabı silip günahı yazmaz.

1539) Ölümü hergün an ki?
Azrail (Melekü'l Mevt)
Seni gelip bulduğunda.
Yaşama istediğin.
Seni sımsıkı sarmasın,
Ruhun bedenden çıkarken,
Azabın acın Büyük olmasın.

1540) Kalbin değilse zengin,
Yoktur ilme bir bilgin.
Ey insan insandan önce,
Allah'a olsun sevgin.

1541) İnsanın aklı ermez,
Ey Namaz nerde niyet.
Kul kulu kötü bilir,
Kör akıl kör zihniyet.

1542) Ey Alim Veli Derviş,
Hu diyenler mi ermiş.
Kimler Hakk'a varırken,
Kim şer yolda gebermiş.

1543) Kul dediğin nedir ki?
Sözü yazdıran Allah.
Allah'a uyan her kul,
Cennette bi iznillah.

1544) Allah altından dağ verir,
Kullar niye sızlanır.
Led der, Ün birleşirse,
Alim ilim kazanır.

1545) Yiğidi öldürme hakkınıda yeme.
İster ZAKKUM ye
İster ZIKKIM Ye.
Yeter ki? Hak yeme.
Hak yiyen, Cehennem
Şeytanın B..... Yer.

1546) Kasap bilmez hal hatır,
Elinde gezer satır.
İnek koyunu kesmez,
Yere yatırmış katır.

1547) Yere sermiş döşeği,
Adam sanar eşeği.
Biz maymundanız diyor,
Ey Akıl dön köşeyi.

1548) Etme insana minnet,
Dünya insanda ziynet.
Kafir Müslüman ölür,
Kim cehennem kim cennet.

1549) Ben dikenli yolda düz yolu bulurum.
Sen düz yolda dikenli yolu bulursun.
Olursun elbet bir gün olursun.
Sabredersen ilimi ilim sahibini bulursun.

1550) Herkes Alim herkes Şeyh,
Bilmez namaz niyazı.
İnsan ölünce anlar,
Siyah ile beyazı.

1551) Çok yakında insanlar,
Görecektir doğruyu.
Münker Nekir kabirde,
Niye sorar soruyu.

1552) Yanlış karar insanı,
Felakete götürür.
Kullar ceza görür,
Cehennemden ötürü.

1553) İnsana yüz vermezsen,
Gelir seni karalar.
Bu dünya fani dünya,
Cahil kulu oyalar.

1554) İnsan girer kabire,
Kabir onu öteler.
Yanında şeytan gezer,
Kalkmış beni kötüler.

1555) Kadınlara şeytan deme,
Şeytandan büyük militan.
O bazı kadınlar kızlar,
Şeytana giydirir fistan.

1556) Giyinişinde meymenet yok,
Cenneti istiyor Allahtan.
Kırk kere anlatsan ne fayda,
Çıkar gider öbür kulaktan.

1557) Bak herkes istikballi,
Herkes olmuş aydıncı,
Kimi oğlancı olmuş,
Kimi erkek kadıncı.
Sakın deme yalancı.

1558) İnek olsan etin yenmez,
Koyun olsan kuzun gelmez.
Aslan olmadan kükreme,
Seni kimseler dinlemez.

1559) AHİR ZAMANIN AHİR İNSANI,
KULLAR BENİ KÖTÜ KUL BİLMESİN.
HER BİR NABIZA BİNBİR SÖZ GEREK,
SÖZÜ SAHİBİNE GÖRE VEREK.

1560) Topal topalı,
kör körü ağırlar.
Kul Zeki'yi kimisi anlar,
Anlamayan iki kişidir
Bir mal iki sağırlar.
Mal malı,
Zaten sağırlarda,
Sağır olanı ağırlar.
Bizde topol kör sağır mal
Çok Olduğu sürece,
Eksik olmaz çayırlar
Eksik olmaz ahırlar.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY