Anlamlı Sözlerim 35 Şiiri - Zeki Günay

1511) Dünya oyun eğlence,
Ses ver Ey gündüz gece.
Kul anlar Amelini,
Münker Nekir gelince.

1512) Dünya dediğin fani,
İnsan dediğin cani.
Dün dünyada yürüyen,
Bugün yok nerde hani.

1513) Peygamberin torunları,
Hasan Hüseyin gülleri.
Cennette ötüşüyorken,
Hakk aşkının bülbülleri.

1514) Akar Fatıma gözyaşı,
Hüseyin'in kanlı taşı.
Aslan Ali'm kalkmak ister,
Niye kabre değer başı.

1515) Ey Hasan'ım nerde Cade,
Cade bir kuruşluk bade.
Hasan vücut paramparça,
Dili der Hüseyin nerde.

1516) Ben anamdan Elif doğdum,
Elif ile var olurum.
Ben Ölmeden Vav olursam,
İşte o an kahrolurum.

1517) Evet bir gülücük,
Milyorlarca insanı güldürür,
Savaşın açlığın ortasında
Ağlayan çocukları gören
Ey insanlar
Söyleyin bana
Kaç insanı ağlatır.

1518) Evet gülelim,
Yanlız bir gün.
Ağlamanın sırasının,
Bize geleceği o günü
Unutmadan gülelim,
Sevelim sevilmemenin,
Sırasının bize geleceği
O günü unutmadan sevelim,
Bilelim bir gün ölümün,
Bizi kucaklayacağı
O günü bilelim,
Ve yaşantımızı hayatımızı,
Ona göre düzenliyip,
Aklımızın bir kenarına,
Unutmadan çizelim.
İşte o zaman dersin,
Sevelim sevilelim.

1519) insan bazen sıkılınca,
Rahatlamayı sigarada.
Morali bozulunca,
Teselliyi içkide arar,
İnsan herşeyi bilir bimez mi?
Bilir tabi bir sigara insan ömrüne zarar,
İşte o yüzden dolayı Allah
Bu betbah içkiyi
İnsana kıldı haram.

1520) Bir insan her türlü günah işleyebilir,
Lakin tevbe kapısına geldiğinde.
Tevbe kapısına tekme atanı,
Hangi akıl idrak eder,
Hangi akıl benimsiye bilir.
Gelir herşey sırayla gelir,
Seven gelir sevmeyen gelir,
Sonra insan der ki?
Sevmenin kadrini kıymetini kim bilir,
Evet bilir insan bilmese bile,
Kainatı yaratan bir Allah var,
O seni benden daha çok iyi bilir,
Ey kul gelir elbet gelir,
Ölüm dediğin sana banada gelir.
Evet gelir bir gün o sırada gelir
Bizim canımızı alan o şerefli,
Azrailede sıra gelir.
Ölür elbet oda bir gün ölür,
İnsan Şeytan Cin ancak,
Öldüğü gün gerçeği görür.

1521) Ben beni bilmezken,
Sen beni bana bildirdin, Kimi zaman aglattın,
Kimi zaman güldürdün. Hak edeni elbet
Hak ettiği yerde süründürdün.
Hak etmedim diyen olsada,
Sabrı hak etmedim diye bildirdin.
Kimi zaman sevdirmedin kimi zaman sevdirdin,
Sevmeninde sevilmeninde sevilmemeninde
Kadrini kıymetini bildirdin.
İndirdin gökten Rahmet indirdin,
Nice elçi nebi Resulleri gönderdin.
Bize Hakk'ı hakkaniyeti bildirdin,
İncil Tevrat Zebur Kuran-ı Kerim ile,
Kendini bize tanıttın, Ey yarab sen bizi sevdin,
Kimimiz seni sevdik kimimiz sevmedik,
Sen o kadar adil bir Allahsın ki?
Cenneti cehennemi bize bildirdin.
Ey yarab insan beni sevmesede,
Sen seviyorsun biliyor,
Beni yanlız bıraksanda bırakmasanda,
Vallahi seni çok seviyor sevmeyi sevdirdin.
Beni terk etmeyeceğini çok iyi biliyor,
Çünkü kalbimde şah damarımda,
Her gün ama her gün seni hissesiyorum,
Seni çok seviyorum seni çok seviyorum.

1522) Ağızdan çıkan bir büyük küfür,
Şeytan deccali neden şaşırtır.
Şeytan deccali şaşırtan küfür,
Neden mümin bir kulu kaçırtır.

1523) Nasihatın tesiri
Nasihat bilene yarar,
Nasihatı elle iten kul
Hem kendisine
Hem topluma açar çok büyük zarar.
Nasihat bilmez kulun kalbini
Büyüklenme gıybet fitne iftira
Kin ve cehalet sarar.

1524) Edepsiz bir kadın veya bir erkek görürsen
hemen onu sustur eğer susturamıyorsan
sırtını dön git onu edepsizliği ile başbaşa bırak.
Eğer gerçekten insansa Seni anlar
Etmiş olduğu Ebepsizliğine yanar.

1525) İnsanın hayatında tek bir yol yoktur Binlerce yol vardır.
Sadece
O binlerce yolun içinde
Tek yolu seçen sensin.
Allahta sakın kusur arama.
Çünkü bu dünyada
Seçme seçilme hakkın var.
Unuttun mu Ey insan.

1526) Bir kadın bir Erkeğin,
Gözü ayrı kalbi ayrı yerde ise.
Önüne Kabeyi getirsen,
Ne gözü ne kalbi Kabeyi görmez.
Allah dilemedikçe,
O kul düzelip imana gelmez.

1527) Bir insanın kalbinde,
Hazareti Allah Kuran
Hazreti Muhammed Mustafa sav
Ve diğer peygamberler varsa.
O kulun karşısında,
Ne engel olabilecek bir dağ,
Ne yosunlaşmış taş,
Ne de kalbi kurumuş bir ağaç bırakmaz,
Dağı delmesini,
Taşı kırmasını,
Kalbi kurumuş ağacı,
Yerinden sökmesini bilir evelallah.

1528) İnsan dolanır
Sağa sola,
Bakınır şuna buna bana,
Sonra birşey Fısıldar ona,
Sonra o fısıldar Kendi kendine
Sonra o fısıldamalar
Dolaşır ondan Ona
insan neyi bilir,
İnsanı kim ve kimden sonra
Kimler görür budala.

1529) Ey insan
Bilmediğin yerde yol yürürsün,
Sen kimi iyi Kimi kötü bilirsin.
Aklın yetmiyorsa akıllı insanı
Her zaman bir ileride bir geride görürsün.
Yanlış kapıya Tekme vurma.
Gün gelir pişmanlık sarar.
Bir yatakta acı çekerek ölürsün.

1530) Bana göre
Bir sineğin boyuta kadar akıl var sende,
Sen o akılla
Çevrendeki Dostunu Düşmanını Bilemiyor tanıyamıyorsun.
Sen beni nereden
Bileceksin nasıl tanıyabileceksin ki?
Benim hakkımda Yorum yapabilesin.
Sen beni anlayana tanıyana kadar.
Ben bir başka ben olurum.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY