Bu gün anlamıyorum kimseyi,
Ve kimsede beni anlamıyor.
Bir sessizlik hakim şehrin sokaklarına,
Ne kimse geliyor, nede gidiyor bu gün
Öyle ıssız, öyle halsiz,
Loş ışıkların altından geçen insanlar,
Derin dertli, düşüneli bir halde yürüyor.
Sesleniyorum bağırıyorum.!
Bu gün kimse duymuyor, anlamıyor beni..
Ne kendimi anlatabiliyorum,
Ne derdime bir çare var.
Ne sözler kitlenip kalıyor şu dudaklarda..
Ne içecek bir damla su
Öylesineyim bu gün,
Akşamın karanlığı çökmüş,
Şehrin ışıkları yarım yamalak,
Sessiz bir hüzün kaplamış dünyamı,
Bu gün anlamıyorum..
Seslendikçe kayboluyorum,
Aşikar, ağır bir karanlık,
Kal demek geçiyor içimden dur gitme.!
Biliyorum sen beni anlıyorsun,
Ben bu gün anlamıyorum..
Kayıt Tarihi : 10.7.2010 02:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10.07.2010 02.11 Forum..
![Murat Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/10/anlamiyorum-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!