Anlamıyorsun…
Ya da anlamak istemiyorsun beni.
Böyle değildim eskiden
Böyle suskun…
Böyle yalnız…
Her şeyden, her kesten uzak.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Anlaşılmak gerçekten zor, istiyorsunki, sevdiğin seni her halinle anlasın, sözler olmadan belki, bakışlarından mimiklerinden, hareketlerinden, ama öyle olmuyor işte hep bir taraf daha çok severken diğer taraf umurunda bile değil gibi, karşılık yok, bekliyosun beni sever diye, hatta seevginden hırçınlaşabiliyosun, kızıyosun kıskanıyorsun, sırf dikkatini çekeyim diye ama nafile duyarsız, ve başlıyosun içine kapanmaya sessizliğine gömülüyosun, karşılıksız sevmek zor Betül Hn çok zor, dediğiniz gibi herşey ona tutkunuzdan duyduğunuz aşkınızdan tüm olumlu olumsuz davranışlar. Yoksa karşılığı... içinizde yangılar başlıyor. Bu yangını söndürecek sizi anlıyacak yüreğinize su serpecek sizi ferahlatacak karşınızda bir kişi olmayınca zor çok zor...Çaresi nedir derseniz bilmiyorum. Biliyorsanız siz söyleyin.. Şiiriniz bir harika beni bu duygulara itti bunu yaşayan o kadar çok insan varki..Bu kadermi bilmiyorum..
sevgili dosttum bu bir tutkunun eseri olarak dile getirmişin kimse çok şanslı ama şansının farkında değil akıcı ve güzel bir anlatım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta