Anlamıyorlar Şiiri - Hikmet Nazlı

Bölen bölüşüyordu,
Bölüşen bölüyordu malı, mülkü, onu bunu bir telaş.
Ben halâ şiirler yazıyordum çarnaçar.
Halâ imgeler arasında gezinti peşindeydim.
Tümcelerde kayboluyordum öylece;
Hisli, sevdakâr, endamlı.

Bir şeyler kaçırıyor muydum hayata dair?
Kovalamıyor muydum aşkı, yârenliği vesair.
Öteyi beriyi aramıyor muydum pek?
Maddi zarar büyük müydü yoksa bendeki?
Bilemiyordum ya da bilmiyordum arkadaş!
Umurumda değil.
Hiç bir şey istemiyorum dünyanın geçicilerine ait.
Hayat dertleri hep basmakalıp, birbiriyle muadil.
İstekler hep benzer, dilekler ölçünlü.
Çoğunluk, aynılık, tekdüze.

Bu tür şeyler değildi bana mülhem
İstediklerim bunlar değil.
Biliyorum; sevmiyorlar beni bu nedenlerden ötürü falan
Anlamıyorlar da beni
Anlamayacaklardı da.

Olsun.
Etrafımda sürüp gitti bir telaş.
Ben duygularda kayboluyordum sahici, içsel.
Halâ şiirler yazıyordum çarnaçar.