Anlamıyor Şiiri - Afet Ergü

Kimse anlamıyor... kimse anlayamıyor... sevmenin sevilmenin değerini kimse bilmiyor...

sıkışıp kalmış hayatların içinde gerçeğin ta kendisidir yürekten hissedilen, bir sevgi...

ve bir gün herkes hayatından tek tek çıkıp gittiğinde, seni yalnız bırakmayan o sevilesi sevgidir...

bir gün herkes seni menfaatler için severmiş gibi göründüklerini farkettiğinde, dayanma gücünü aldığın tek yer, sevenin kalbidir...

çünkü masumiyetini kaybetmemiş bir sevgi ne zamana yenilir, ne insanlara...

Yok sayılır en fazla, ya da harcanır acımasızca, ya eski bir türk filminin fragmanında veya radyoda çalan hüzzam makamında hatırlanır ara sıra... ama o yine dimdik her daim karşındaır senin... işte kaçamadığın tek yerdir orası...

Ya senin boyundan büyüktür o sevgi. ya karşılığını veremeyecek kadar korkutmuştur gözünü ya da daha fazlasıyla daha büyük bir aşkla kaburganda saklamışsındır "belki bir gün" diye...

Senin bile bilemediğin, kendine bile itiraf edemediğin kadar büyüktür bu sevgi... ve bunun altında ezilen o kadar cesareti tükenmiş, merhameti alınmış et parçasına dönüşmüş "kalpler" vardır ki, senin yenildiğini, gücünün tükendiğini sananların geldiği tek mertebe; onlara verdiğin "sadaka bir hayat" dır...

O yüzden "SEN" gönlünü ferah tut...