Anlamı Var Şiiri - Afif Muhsin

Uyanıyorum ya, aymamış henüz güneş!
Doğrulup bir yerlerden dermansız
Açıyorum işte gözlerimi
Anlamı var
Yürüyorum rüzgara doğru
Doğmamış güneş!
İstemiyor belli ki
Anlamı var
Dinliyorum, dinliyorum yürürken
Sahilden gökyüzüne uzanan martı seslerini
Parçalar kopuyor bir bir gökyüzünden zihnime
Bir demlik çay demliyorum
Henüz yağmaya başlayan
Ağlamaya başlayan bulutların teriyle
Ayna satan bir dükkanda rastgele bir an
Rastlıyorum kendime
Anlamı var
Kesilmemiş sakalların
Düzgün kesemezdim zaten!
Kıpkırmızı, benek benek, leke, taze kanamış
Anlamı var
Hepsinin, hepsinin bir yerlere dokunan
Uzaklara dokunan sade, büyütülmemiş
Yüce
Bir anlamı var
Bir zamanlar sendeki gibi
Kokladığım çiçeklerin
Sana ne kadar benziyorlar değil mi?
Koparmamam için yalvarıyorlar
Çok da iyi yapıyorlar!
Bakamazdım zaten çiçeklere
Unuturdum sulamayı
Hem güzel sözler de istiyorlarmış
Anlamı olan
Sözler
Ah, doğru ya, yaşatmak için
Kurutmak gerek...

Aynadaki hayalet göz kırpıyor
Bağırır gibi fısıldıyor
Yankı, metruk, zindan gibi
Anlamı var...