Anlamı kalmamışsa yanılgısı

kalakaldım bir sabah
bir odun bir karga gibi
durdu zaman çatılarda
kıpırdamayan yapraklarda
kalakaldım
pencerelerde

saatlerce kalakaldım
girdiğim her odada
bir satırda
eksik kalan bir cümle de
sen....sev...unuttum gerisini
tükenmez kalemi çıkaramadım
sökemedim masadan
kalakaldım öylece
ensemdeki sancıyla
tamamlayamadım o cümleyi

bir ara kapı mı çaldı
bir ara anlamadığım bir dilde mırıltılar mı duydum
bilemedim kapı hangi koridordaydı
kalakaldım bir yerlerde
annem mi çığlık atıyordu
ölmemiş miydi annem

ne çok tanıdıksın bana
ne çok ısınıksın
ve ne çok sarılıksın
ne çok yalnızlıksın bana

kaybolup gittin mi sanıyorsun
olmuyor ki gitmekle
gitmekle olsaydı
ben giderdim senden önce