Anlamazsın sen Ne desemde

Bazen insanın tahtıdır bahtı
Bazen de bahtıdır tahtı
O zaman;
Ha bu gün ha yarın derken aktı akacak kan
Seni bu gün bilip tanıyan soracak bir gün bu da kim
Kurtaracak belki yüreğinin temizliği diline diyecek söyle
Belki kurtuluşun senin son nefesinde
Şimdi;
Bahtını yapanlar sana verecekler tahtını
Sonra bir güzel oyacaklar altını
Bu gün tahta geçmeni sağlayanlar
Yarın musalla taşının önünde duracaklar
Ve altını oyanlar
Mezarını dahi kazmayacaklar
Bizden bu kadar deyip
Kazacak birilerini bulacaklar
Hayat;
Senin elinde tutmaya çalıştığın bir buz parçası gibi
Elinde tutarken soğuktan titretirken içini
Bir yandan da Yusuflaştırmaktadır dibini
Ve sıkıştıkça nefesini daraltan kalbin gibi
Sanki elinde ki
Buz parçası değil
Belki de yüreğinin ta kendisi
Elindeki buz parçası kadar ömrün
Ve son damlası da düşünce yere
Anla ki yaşadığın son günmüş bu gün
Önünde bir hayat yok
Seninki ölümün ta kendisi
Ensendeki benim değil ecelin nefesi
Ve kursağında ki kalan son hevesi
Seninle birlikte gömecekler işte bu gerçeğin kendisi
Ey Hakanım işte böyledir dünyanın efendisi
Bir bakmışsın elinden tutar seni çıkarır göğe
Birde bakmışsın kazık gitmiş dötüne
İnan ki sana atacakları kazık
Sanma ki başkalarına atılacak son kazık
Başkalarını bilmem ama
Sana vallahi demem ki yazık
Sen bilerekten girdin bu işe
Kurtulamazsın kazık girse de dötüne
Seni vatansız ve milletsiz sayıyorum
Vaktin azaldı göreceklerini gör artık
Hayatının son durağına gelmeden
İndirecekler seni bir köşede
Gazetelerde küçük bir manşet
Birkaç günlük haber
Ve unutulup gideceksin belki amma
Yavşaklıkların ve ihanetlerin
Ve dahi dalkavuklukların yalakalıkların
Senden ve benden daha çok yaşayacak
Bunu unutma sakın