Açlığın doygunluğunda çile gerek
Yoksulluğun cefasını çekmek gerek.
Mutluluğun ilacını bulmak gerek.
Söyleyin, can yoldaşımnerede şimdi?
İğneli sözlerin iner yüreğime
Neler yapsamda geçmiyor ki makbule...
Feryat figan eder durur bülbül güle,
Dostlar, kavuşmak bu kadar zor mu imiş?
Çaresizlik acısı yüreğim dağlar
Biçare gözler yare gözyaşı döker.
Avare dolaşırım ben diyar diyar...
Söyleyin; sevgili nerededir şimdi?
Ne söylersen söyle, o farkında değil
Çektiğim ızdıraplar umrunda değil.
Kurduğum dünyanın içinde hiç değil;
Sevgi sunduğum yar halden anlamaz ki...
Yüce aşklar cefa ile olgunlaşır,
Koştukça peşinden o hep uzaklaşır.
Ecelim olmakta sırada bekleşir,
Söyleyin; bundan daha acısı var mı?
Sevip- sevilmek canlıların ereği,
Böyle davranmak mıdır aşkın gereği?
Zulmetmek midir vefasızın dileği? !
Söyleyin, böyle zulüm kimin eseri...?
Üzme aşığı, kendin uzak edersin,
Aç gönül kapını, yüreğine girsin.
Cefanın sillesini nasıl bilirsin?
Söyleyin, mutluluğa daha ne kaldı?
Sitemim nazlı yare pervasız gelir,
Duysa da feryadımı duymazdan gelir.
Çektirse de dünya gamını az gelir;
Söyleyin, böyle sevdalar kaldı mı ki...?
Kalp kalbin aynasıdır derler bilirsin,
Dost olan yüzlere her daim gülesin!
Sevenlerini hayat boyu sevesin!
Bu aşk böyle yaşanır; o anlamaz ki...!
*12'lik hece ölçüsü ile yazılmıştır. (2006)
Nail DemirKayıt Tarihi : 13.3.2006 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!