Gecelerde anlamaz ki beni,
sessizlik örter üstümü,
bir yorgan gibi değil,
bir yük gibi ağır.
Şu gönlümdeki yara,
eski bir masaldan kalan iz,
ne rüzgâr sarar onu,
ne de zaman.
Sensin tek çare,
bir sözü yeten,
bir bakışı ile
bütün karanlıkları aydınlatan.
Anlatamam belki tam,
kelimeler yetmez ki sana.
Ama bil,
gecelerde sustuğum ne varsa,
adını fısıldar hep,
gönlümün yarası.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!