Bıçak yarası gibi derindir,yalnızlık yüreğimde,
Gecenin en uzak bir yerinde.
Umutsuzluk,
Bir böcek gibi kımıldar durur beynimde
Çaresizlik,nasıl da boğar insanı
Yaşam çekilmez olur.
Tutunacak dal aramaktan,koşmaktan
El yorulur,ayak yorulur.
Ölümün en acısı,
Benzine bulanmış bir vücudu tutuşturmaktır,
Kibritin cılız aleviyle.
Bu belki sevmek,belki de unutmak
Kendi kendine eriyip kaybolmak.
Ne olduğunu bilmesende,
En güzeli,
Anlamaya çalışmak.
2003
Kayıt Tarihi : 31.7.2005 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!