İnsanlığın arasında sarmaş dolaş gezinen yeller
Bir karıncanın burnuna ilişiyor.
Tüm insanlığın kokusu yükleniyor ,oysaki
Ne insanlık geçer , bir karıncanın üzerinden
Boyundan büyük ,başardıkları.
Sanatçının gözyaşları eserleridir.
Ve insan olmaktır, tanrının gözyaşları
İnsan , ıslak ve de tuzlu olan ...
Korkarım,
Ellerimde kırık camlar varken boğamam kimseyi.
Yaşamak borularından rüyalar sızarken zihnime
Kafaya çektiğim binlerce inançlarım,
Geriye dönülemez bir mayhoşluk yaratıyor.
Korkarım,
Katışıksız şeylerden sıyrılmak kolay mıdır ?
Trajikomik şüpheler , süslü sorgulamalarim
Bırakın beni gideceğim ,
Anlamaya
Razıyım çılgınca kaçmaya , kaçırılmadım.
Sessizlikle kumar oynayan çalımlarım
Ve Büyük harflerle gözlerime batırılan diğer her şey
Ben ,
Varlığını damarlarımda gezinerek hissettiren tanrıyı,
İnkâr edemem,
Başaracağım !
Kayıt Tarihi : 26.3.2021 23:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!