Anlaması zor şiir (909)

1/

Yaşamayı yanında yaşadı...

Masum iyi bir ceset.

Evet gülsüz yani sensiz.

İbrahim masum bir ceset.

Ve sen de bileceksin ki.

Daha da yormasınlar beni..

Yazmasınlar beni.

Çeksin ellerini herkes

...

Sensiz... Ve garip şekilde.

Sensiz öleceğim biliyorum...

Basma bana, basma... Şu toprağa bas.

Seni yırtsam, seni ağlatsam.

Ve birgün her yazdıklarımı yırtsam.

Hergün yazsam seni...

Sen gel, kış gelmesin diye baktım.

Üşüdüm yaz ayında...

Yorgana sen diye sarıldım.

Seni solumadığımda bile seni soludum.

Duvarları yumrukladım.

Güldüm.

Ağladım.

Sabah akşam Ferdi çaldı.

Üç beş çiçek yanımda...

Ne çocuklarım.

Ve ne sen vardın.

Yürümek zorunda kaldım kendimle...

Uzun bir yolu.

09.05.2018

***

2/

Gül

annem,

mayıs,

hüzün...

çocuklar,

Özlem...

...

heryer

cennet

heryanım

cehennem.

...

sevgi

sahipsiz.

...

Yağmur

üzerimde

yok

ceket...

...

şu

bisiklet

bile

öğrendi

evini

vefasızlığını!

...

zalimlik

yaptığını...

...

Gül

ama

yine...

...

sen

gülmeli,

ben

ağlamalıyım...

öyle

değil mi?

09.05.2018