Sesleri boğuyorken kulaklarım,
Ellerim kan kırmızısı…
Sözler,
Öpücük koyarken beynime
Bense onların, canını alıyorum!
Örsümde çekiçlenirken sesler,
Tavını alıyor;
Anlıyorum!
Gümüşi kalıplar dökülürken zihnime,
Küfürler soğutuyor dilimi…
Oysa, gül kokmalıydı nefesim
Kan içmemeliydi boğazım.
Baktım sözler kanıyor;
Yeter!
-Kısılmalı artık avazım…-
Kayıt Tarihi : 29.6.2011 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!