Sen bilmezsin benim bildiğimi.
Senin gibi birisini sevdiğimi.
Ayıramadım senden gözlerimi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Sen bilmezsin neler çektiğimi.
Baksan da yaşamazsın derdi mi.
Senin gibi birini hissettiği mi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Sen bilmezsin bitmez hasretimi.
Tren garında olan hayretimi.
Senin gibisine olan esaretimi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Sen bilmezsin tren garında halimi.
Yok bu aşkı çözen yok alimi.
Sakın deneme zordur talimi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Sen bilmezsin çarpan kalbimi.
Aynı heyecan yoksa o sahimi.
Zor buldum oturdum yerimi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Sen bilmezsin yaşanmış mazimi.
O gözler o bakışlar aynı samimi.
Sanki karşımda onun resmi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Kaçamak bakışlarda saklı gizemi.
Karşına geçip aldım gazetemi.
Buruk içimde yaşattın o sitemi.
Anlaman için yaşaman gerek.
Tren geldi bindik nasıl görsem mi.?
Bitmese duraklar hiç inmesem mi.?
Yoksa yeniden çaresiz sevsem mi?
Anlaman için yaşaman gerek.
Kayıt Tarihi : 16.12.2010 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eski bir aşkın anımsanışı ona tıpatıp benzeyen bir güzelin karşına çıkışı ve yaşanan buruk duygular. Belki de onun kızı meğer bir kuşak farkı kadar zaman geçmiş ama hala yaşıyor taze umutlar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!