Acıkınca kalır naçar,
Karnı doyar dehşet saçar.
Zor görünce hemen kaçar,
Çözemedim ben insanı.
Çok düşündüm gündüz gece,
İnsan denen iki hece.
Anlaşılmaz bir bilmece,
Çözemedim ben insanı.
Aslan olur kuzu olur,
Ayakların tozu olur.
Ne ararsa onu bulur,
Çözemedim ben insanı.
Cebe üç beş kuruş girer,
Sayar onu birer birer.
Aklı yalnız ona erer,
Çözemedim ben insanı.
Kimi yapar kimi bozar,
Kimi okur kimi yazar.
Kimi durmaz gezer tozar,
Çözemedim ben insanı.
Bazen küsüp barışırlar,
Kucaklaşıp sarışırlar,
İyilikte yarışırlar,
Anlamak zor şu insanı.
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 08:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/26/anlamak-zor-6.jpg)
Ama çok karmaşık bir sistem, ruh,beden, bunların çatışması, bazen uyuşması, çıkarlar vs, güzel tablo çizmişsiniz gerçekten.
Tebrikler,saygılar...
Kimi okur kimi yazar.
Kimi durmaz gezer tozar,
Çözemedim ben insanı.
Çözümlenmesi en zor kişi insan. Harika dizelerdi. Yüreğinize sağlık. Sevgiyle kalın.
Saygılarımla...
gerçekten insanın şifrelerini çözmek çok zor bencede...bir bakıyorsun öyle bir bakıyorsun böyle...neden mi rabbinden uzaklaşan insan hayvandan daha aşağı olur da ondan...yaratılış gayesinin dışında yaşamaya başlar..
saygılarımla...ibrahim yılmaz.
TÜM YORUMLAR (25)