Sözün özünden geçerdim
Her gece yalnız kaldığımda!
Orada bir teselli de bulurdum hep.
Anne öğüdü,
Yayla söğüdü kokan.
Dünyanın içinden de geçerdim...
İkibin yıl evvel bir yanım
Tütsülenir kimsesizliğe karşı,
Harekete geçerdim denizleraşırı!
Oradan buraya bir yol arardım:
Ora nerede?
Bura neresi?
Hiç bilemedim.
Kadrini, kıymetini bilmek isterdim.
Sadece bunu bilmek isterdim.
Ama geç olduktan sonra her şey!
Bunu da bilebildim, bir başıma...
Kayıt Tarihi : 4.6.2019 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir bayram arifesinde Gebze-Sirkeci yolculuğunda kaleme alındı, düşünceler!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!