Anlamak sonunda Şiiri - Sebahattin Kömürlü

şunu
anladım sonunda
bu yoklukta
bu boşlukta
dünya denen mekanda
bunca koşturmaca
boşuna
sensizlik
düğüm düğüm
halka halka dizildi
boynumda
bir tek fermanın yeterdi
ızdırabımın son bulmasına
bir dağ başında
ya da çöl ortasında
tek kalmak nasılsa
ben
bunca zaman bu yalnızlığımla
donan göz yaşlarımla
kaybolmaya alıştım çöllerin ortasında
bir vaha da
ya da
zorla yeşermiş bir dalda
birden
birden bire karşıma çıkman
sonra
sonradan kaybolman
milyar yıl sürdü sanırım bu yaşam

inan
sensizliğe çare olsa
sona ersin isterim
yaşam.