Doğada zengin fakir yoktu. Tekil yaşam içinde, sürü döneminin içinde, totem alanda, kolektif alanda, ön ittifaklarda da zengin fakir yoktu. Varlığınızla ve sefil yoklukla sınava çekilme hiç yoktu.
Bunlar ancak ve ancak köleci, sömüren, aldatan, kumpas kuran, yalan söyleyen, vaat eden sistemlerle vardı. Köleci sistemli anlayış; sömürülmeyi, taati ve itaati, kadere boyun eğmeyi vs. erdem ve iyi ahlak düsturu yapacaktı. Sizler de bu illet ve zillete katlanarak sabredecekteniz! Bunlar tümden egemen sınıf öğretisiydi.
Bu öğreti içinde “Bir yanağınıza tokat vurana, öbür yanağınızı çevirecektiniz”! “Size taş atana, aş atacaktınız!” Niye tokat vurulur? Niye taş atılır? Denmezdi. Bunlar sizle kölece itaati pekişen, sizi karşı konmaz lığa heves ettirici; sizi inanıcı kılacak, sizleri efsunlayacak abuk sabuk söylemleri erdem düsturu yapacaklardı.
Bu tür kategorize ediş içinde dinler bu tür köleleştirişi tutumları size işleyecekti. Dinler yoklukları, yok satılanları vaat edecekti.
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta