Bazen öyle çok değerler yitiririz ki, kazanabildiğimiz tek şey
anlamak olur.
''Anlamak''; oysa en büyük değerdir düşüncede.
Ve değmesiydi yitirilen her ne varsa düşüncede,
gerçek bir anlam kazanmak için.
Yitirilen değerler paha biçilemezdir belki ancak,
hiçbirşey kendi değerimizi yitirmemize etken değildir.
Çünkü paha biçilemez değere dahi, değer katan kendi değerimizdir.
Düşünün ruhunuzda ki yokluğu, dokunamıyoruz ancak duyuyoruz.
Kendimizde ki öz duyuş, tüm yokluğu yok sayar.
Varlığımız dahi kimi zaman, varsayımdır dokunabilmek için varlığımıza.
Kayıt Tarihi : 21.12.2012 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuba Gürdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/21/anlamak-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!