Anlamak Şiiri - Volkan Baylan

Yıldız kaydı,
gördüm.
Kamaşan gözlerimden aktı gece.
Kendi seyrinde hüküm giymiş.
O zaman ödenebilir bir kefaret bu.

Yağmur yağdı,
gördüm.
Gökyüzüne yağarken, oradaydım.
Çağırmasaydım yüzüm kızarırdı
utangıçlıktan.
Kimse tanımaz artık beni,
Onlarda ki telaş yok bende dedirtecek kadar.

Herkes sustu,
gördüm.
Boşlukta sallanan zaman,
anlamı yok anlamaya çalışmak.
Düşerken;
herkes gördü,
sustum.

Gözlerim kapalıydı,
gördüm.
Bir yıldızdan bile heyecanlıydı oysa.
Kelebekler misali bir hayatın,
rüyalara bile sığamayacağını...
Anlamak,
ve bir yüreğe sığınıp,
açtığımda,
anladım.