Anlamadınız Beni

Anlamadınız Beni

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Çözemediniz yüreğimin düğümlerini
Kurtaramadınız kendinizi ön yargıdan
Mühürlediniz elimi, dilimi ve gözlerimi

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Dünyaya at gözlüğü ile bakıp durdunuz
Kale nem kapıp yıkılmaya başladığı an
Siz mutluluktan havalarda uçuyordunuz

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Tatlı hayaller peşinde koşup durdunuz
Süzüp ayıramadınız doğruyu yalandan
Yalandan, yalanlarla avunup durdunuz

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Sözlerim diken olurdu kulaklarınızda
Öfkemi belli etmezdim saygımdan
Varlığımı sindiremediniz hazmınızda

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Hayatın zorluklarını taşımadınız hiç
Cümbüşler kurup oynadınız yorulmadan
Eksik olmadı yüzünüzden hiç sevinç

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Kandınız üç beş kelime yalan söze
Gözlerim ve yüreğim kan ağlıyor kan
Dönemediniz dönmek istemediniz öze

Siz beni anlamadınız hiç bir zaman
Çevirdiniz beni onlu hedef tahtasına
Silinmedi beyninizden bana ait zan
Sualsiz götürdünüz idam sehpasına

Şimdi arıyorsunuz beni hep yana, yana
Nereye gitti bu adam acaba hangi civarda
Adresimi vereyim sizlere kalırsanız darda
Şehir felek, ilçe kader, semt bahtı kara

Sessizler sitesi birinci ada birinci pafta
Odam en başta tek kişilik karanlık bir oda
Adım yazılıdır siyah yazılı mermer taşında
Onun altında büyük yazı ruhuna el fatiha

19 Ağustos 2013
Pazartesi

Mehmet Yunus Aytek 2
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 09:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Yunus Aytek 2