Bilmedin...
Anlamadın...
Hiç dinlemedin...
Aynı buz dağları gibi..
Soğuk bir acımasızlık yükseliyor zirvelerinden
Sonunu görür gibiyim
Ebedi bir yanlızlık....
Ne acıdır...
Hüsranını yüklemek için;
Bir sırt aramak
Ve yıkmak,
Güzelliklereri,
Güzelim diye diye,
Farklı olmadığını anladığında
Zaten büyümüş olacaksın...
O zaman ben istediğin kadar uzağında
Anlayamayacağın kadar
İçinde bir yerlerde yaşıyor olacağım...
Kayıt Tarihi : 8.5.2006 18:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!