Bir idik iki olduk
Demiş atalarımız
Yuva kurunca gençken
Ben de anlamadım önceleri
Evlenmekle yuva kurduğumu zannettim
Sonra, sessizliği fark ettim
Anladığımı zannettim
İkiydik üç olduk
Bir şeyler değişti hayatımızda
Masum gülüşler ve ağlayışlar
Değiştiğini zannettim bir şeylerin yaşantımızda
Evlenmek ya da yuva kurmak
Böyle değildi gönlümde
Fırtınalar kopmalıydı hem özümde hem benliğimde
Sığınacak liman ararken gözlerinde…
Günler geçerken böylece
Sabır taşına döndüm kendimce.
Dalmışken hayat mücadelesine öylece
Birde baktım ki dört can olmuşuz, şöylece
Emeklemeler… bebeğimizle eşdeğerken bile…
Birde kendime sordum
Nedir acaba anlaşılmayan diye
Sen mi beni anlamadın.
Yoksa…..
Ben mi seni anlamadım
Çözemedim büyük sırrını muammanın
Korktum birdenbire
Anlaşılmadan mı bitecek hayatım….
Son bir umutla, bir daha baktım
Üzgünüm ama,sen beni anlamadın….
Elveda …Elveda…tatlım….
(29.01.2004)
Serdar SafranKayıt Tarihi : 8.2.2004 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayrılıklarım da olmalı yaşanmış sevgimle....
Şükran hanımın dediklerine katılmamak mümkün değil sevgili Serdar, en doğruyu tabi ki
sen kendin bulacaksın,
fakat bir daha düşünmede de yarar var....
Elveda …Elveda…tatlım…. '
Arkadaslar hakli sevgili sair. Siir cok güzel, hem icerik hem de anlatim bazinda. Anlasilir bir dille yazilmis olmasi bir baska güzellik.
Tam elveda demeden önce, iyice düsünmeli insan, kendisinde aramali önce; karsisindakini anlayabildi mi ki baglaminda... Zaman geri gelmiyor.
Olmuyorsa ama, olmuyor, sonuc belki de kücükler icin daha iyi oluyor. En dogrusunu bilecek ve bulacak olan yine de sizin o sair yüreginiz.
Bu hocam da hep elestiriyor diyeceksiniz, biliyorum ama, baska türlü yazmayi da gönlüm el vermiyor.
Saygilar.
TÜM YORUMLAR (4)