Anlamadın Şiiri - Mustafa İç

Gitmiyor sen düşüncesi zihnimden,
Kendi gölgemden önce seni görür oldum,
Karanlık gecelerde bir tek sen yolumu keser oldun,
Nefes nefese kaçıyorum senden benden,
Gecenin en karanlığında belki de seni görmekten..
Kalbim uçmayı öğrenmeden yuvadan atılmış kuş gibi,
Çırpınıyorum öylece sokak aralarında, avcıdan kaçar gibi..
Dizlerim kan revan içinde düşüp kalkmaktan,
Ellerim üstüm başım çamur içinde,
Ayakkabımın eşi kaldı sokak girişinde..
Her şeyimi senle bıraktım sende bıraktım
Sokaklara saçıldım sokaklarda kaldım
Bir tek sen hafızamdan ayrılmadın
O da beni öldürüyor, anlamadın..!