Anlamadın Şiiri - Yavuz Çalta

Tükendim artık çöktüm dizler üstüne
Kırıldım döktüm içimi yalnızlığa
Yar aşkı yakarmış ben yandım senle
Gözyaşları anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

Ilgıt ılgıt sızıyor kan yüreğimden
Çaresizim aşikar derdim; sensizlik
Nasip alsaydım gülüm biraz sevginden
Sızan kanlar anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

Dökülür oldum kuru bir yaprak gibi
Tutamaz bulutlar bile yağmuru
Unutmayı unuttum sevince seni
Yağan yağmur anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

Bak açtı yine pembe kırmızı güller
Dokunmadım bir güle solmasın diye
Karaya vurdu gönlümde gemiler
Denizler güller anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

Bugünde yumrukladım taş duvarları
Haykırdım defalarca yandım sessizce
Şimdi çizgi çizgi pamuk yanakları
Taş duvarlar anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

Uykularım binkez bölündü hayalinle
Sevdamı gece sakladı perde perde
Aşkımı gömdüm ak kefenlerle
Ak kefenler anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

Sen attın ansızın dipsiz bir kuyuya
Kahrediyor sensizlik beni her demde
Tut ellerimi gülüm kaldır ayağa
Dipsiz kuyular anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim

İncinmesin kardelenim kar altında
Dileğim kirpiklerin hiç ıslanmasın
Ben ezilsemde olur bir çığ altında
Buz bedenim anladı benide bir sen anlamadın sevdiğim